Αφορούν την ποδοκνημική άρθρωση και τα πόδια παρουσιάζουν διαφορές μορφές. Είναι συγγενής παραμόρφωση στην όποια το πόδι έχει στραφεί εκτός σχήματος και θέσης. Τα αίτια που προκαλούν στρεβλοποδίες κυρίως έχουν αποδοθεί σε γενετικούς παράγοντες.
Η συχνότερη μορφή στρεβλοποδίας είναι η ραιβοποδία, της όποιας η πτέρνα στρέφεται προς τα έσω, το δε υπόλοιπο πόδι κάμπτεται προς τα κάτω και έσω. Η ποδική κάμαρα είναι υψηλότερη από την φυσιολογική και οι μύες της κνήμης του πάσχοντος είναι δυνατόν να παρουσιάζουν ατελή ανάπτυξη.
Οι παραμορφώσεις – στρεβλοποδίες, ραιβότητας και βλαισότητας στα παιδία είναι πολύ συχνές, αλλά σπάνια είναι σοβαρές. Πολλά παιδία έχουν ραιβές κνήμες κατά την γέννηση και οι πάνες που κρατούν τα σκέλη σε απαγωγή κάνουν την κύρτωση εμφανέστερη.
Η κύρτωση κάνει επίσης τα δάκτυλα των ποδιών να στρέφονται ελαφρά προς τα έσω. Η ραιβότητα συνήθως διορθώνεται από μόνη της μέχρι την ηλικία των 3 ετών, όποτε αντικαθίστανται από μια ελαφρά παραμόρφωση βλαισότητας στο γόνατο. Ο βαθμός της παραμόρφωσης ποικίλλει. Πιο συγκεκριμένα, η ραιβοποδία (στραβά ποδιά) παρατηρείται από τα κυρτωμένα προς τα έξω ποδιά με αποτέλεσμα να εμποδίζουν τα γόνατα να έρθουν σε επαφή και η γάμπα να στρέφεται προς τα μέσα.
Στην βλαισοποδία, τα πόδια στρέφονται προς τα μέσα με αποτέλεσμα τα γόνατα να βρίσκονται σε επαφή και τα πέλματα να μένουν ανοικτά.